Geceyi değil, idealleri ve geleceğin güvenini bekliyorsun. Ofis masanda biriktirdiğin planlar, kuralları yıkmak için kullandığın kozlar, aynı zamanda kaderini değiştiren şifrelerdir. Girişim yapmanın zorluğu, kelebek kanadı kadar incedir; vazgeçmenin pişmanlığı, kalbi parçalar. Yıldızlarla dans ettiğin o geceler, nihayetinde dünyayı ölçtüğün merdivenler olacak. Gençlik, takım elbiseyle sınırlanmayı sevmez; sonra anlarsın ki o buruşuk gömlek, içindeki saf duyguları koruyan tek zırh. Önce rüzgarları tadacaksın, sonra en iyisini içeceksin, toplantı odasının sıkıcı, kahvenin acı olmasına yakınma. Bu, sosyal katmanları aşmanın siperidir. Şu an her bir gemileri yakıp köprüleri atma kararında, on yıl sonra çatı katında manzarayı seyreden yansımalar gizli. Durma, ışık var önünde.