Blok Zinciri gelişiminin iki yolu: güvenilirlik ve kullanılabilirlik

Blok Zinciri teknolojisinin gelişimi merkezi ve merkeziyetsiz bir ayrım yaşamaktadır. Bu süreçte iki ana kavram yer almaktadır: güvenilirlik ve kullanılabilirlik.

Kullanılabilirlik, hızlı bir şekilde kullanılabilen, kullanma alanı nispeten sınırlı olan bilgi ve işlevleri ifade eder. Günlük hayatımızda karşılaştığımız internet ürünleri, elektronik cihazlar gibi pek çok şey, kullanılabilirlik sorunlarını çözmeye yöneliktir. Güvenilirlik ise daha çok insan bilgisinin sınırlarını genişletmeye odaklanır; örneğin, Bitcoin gibi teknolojiler, nesnelere ve verilere genel bir güven oluşturmanın yollarını keşfetmektedir.

Bu iki talebin bir arada bulunmasından dolayı, blok zinciri alanında sürekli olarak çatallar ortaya çıkmaktadır. Eğer Bitcoin'in doğuşunu bir başlangıç noktası olarak görürsek, o zaman Ethereum, temel ilkelerini ve ruhunu devam ettirmiştir. Ethereum merkeziyete bir taviz vermemiştir, ancak gelişim sürecinde de çatallar ortaya çıkmıştır.

Şu anda, sıradan halk ve bazı kamu sistemleri de dahil olmak üzere, birçok kişi Blok Zinciri konusundaki anlayışını hala bu aşamada tutuyor. Bazı konsorsiyum zincirleri kullanılabilirlik açısından belirli uzlaşmalar yaptı, çünkü Ethereum'un pratik uygulamalarda gerçekten bazı zorlukları var. Basit para transferi işlevini karmaşık akıllı sözleşmelere genişlettiğimizde, Blok üzerindeki mantık daha karmaşık hale geliyor. Konsorsiyum zincirleri hesaplama, depolama ve iletişim açısından belirgin bir avantaja sahip olduğundan, bu tür bir ayrılmanın ortaya çıkması gerçek bir ihtiyaçtır.

Tüm Blok Zinciri endüstrisinde, en önemli ve en zorlu sorun doğrulamadır. Satoshi Nakamoto, hesap karşılaştırması doğrulaması kullanırken, Layer2 sıfır bilgi kanıtı kullanır ve bazı merkeziyetsiz olduğunu iddia eden sistemler aslında gerçekte doğrulamayı gerçekleştirmemiştir. Doğrulamanın temel olarak üç ana yolu vardır: teminat, eklenebilir oyun ( yaklaşımı ) ve yerleşik etkin piyasa varsayımı. Dikkate değer olan, Bitcoin'in bile doğrulama teşvikleri sorununu tamamen çözmemiş olmasıdır; bu sorun, sonraki birçok zorluğun kaynağı olmuştur.

Fork aslında bir olumlu seçimdir. Açık finans, ülkeler arasındaki sınırları yıkıyor, bunun en tipik uygulaması ise bazı stablecoinlerdir. Ancak, bu uygulama kaçınılmaz olarak merkeziyetçilik riski taşır, çünkü birinin teminat sağlaması gerekmektedir. Blok Zinciri teknolojisi geleneksel finansla yaklaştıkça, bazı kavramlar daha anlaşılır hale gelir; oysa gelenekten uzak yenilikler genellikle daha karmaşık ve anlaşılması zor olur.

Bitcoin'i araştırma sürecinde, merkeziyetsiz varlık kavramı en çekici ve ikna edici olanıdır. Ancak, para teorisi açısından bakıldığında, Bitcoin'in para olarak varlığında sorunlar vardır. Modern para teorisi altın standardı düşüncesinden kurtulmuştur ve paranın ekonominin tüm dinamik bilgilerini yansıtması gerektiğini savunmaktadır. Bunu başaramazsa, istikrar sağlamak zor olacaktır. Bitcoin'in bilgi edinme açısından göreceli olarak sınırlıdır, özellikle toplam miktarı tamamen algoritma tarafından kontrol edilmektedir.

Eğer Satoshi Nakamoto'nun orijinal yapısını savunursak, Bitcoin'in sadece basit bir ürün olmadığını, aynı zamanda bir işbirliği yapmayan oyun sistemi inşa etmekte olduğunu göreceğiz. Sosyal gelişim tarihine geri dönelim, erken dönem yönetim yöntemleri genellikle işbirliği oyunları kullanıyordu, din ve siyasi sistemler gibi, dağıtım sorunlarına büyük önem veriyordu. Bu dağıtım mekanizması, her bireyin katkısını değerlendirebilme yeteneğine ihtiyaç duyar ve davranışları kısıtlamak için güçlü sözleşmeler aracılığıyla, genel dağıtım ilkesine aykırı düşmemesini sağlamak için gereklidir.

Ancak, geleneksel sosyal yönetim sistemleri iki temel sorunu çözmeyi başaramadı: Kim dağıtım yapacak ve dağıtım ile katkının tutarlılığını nasıl doğrulayacağız. Tarım medeniyetini temsil eden siyasi mekanizmalar kaçınılmaz olarak işbirliği oyunlarının ikilemiyle karşı karşıya kalır ve optimal duruma ulaşmakta zorlanır. Buna karşılık, piyasa mekanizmasındaki işbirliği dışı oyunlar karşılıklı güven ilişkisi kurmayı gerektirmez; açık fiyatlandırma değişim mekanizması aracılığıyla etkili bir şekilde çalışabilir. Ekonomi açısından, "Zenginliklerin Milliyetleri" aslında işbirliği dışı oyunların kurallarını ve getirdiği dönüşümü açıklamaktadır.

Bitcoin, küresel bir yeni nesil işbirliği dışı oyun sistemi inşa etti. Bu sistemde, madenciler kendi koşullarına göre (, hesaplama gücü ) ile madencilik yapmaktadır, onların kararları her bir katılımcıyı etkiler. Sistem, madencilere ödüller ödemek için rastgele algoritmalar kullanır, bu mekanizma geniş ölçekte yayıldığında ve herkes özgürce katılabildiğinde, belirli bir noktada istikrar sağlanacak ve genel denge durumu oluşacaktır. Blok zinciri teknolojisi, başından itibaren tüm bilgileri dünyaya açık hale getirmiştir, bu da genel dengenin sağlanmasına yardımcı olur.

Buna karşılık, geleneksel kredi sistemi daha çok yerel denge gibidir, iki bireyin birbirinin niteliklerini değerlendirmesine benzer. Blok zinciri dünyasında, bir token çıkarabilir ve piyasanın ona bir fiyat vermesini sağlayarak onu bir varlık haline getirebilirsiniz. Zincir üzerindeki borç verme genellikle teminat yöntemiyle gerçekleştirilir.

Bitcoin, Ethereum ve bazı yeni projeler, işbirliği yapmayan oyun sistemleri oluşturmaya çalışıyor ve bu sistem aracılığıyla merkeziyetsiz varlıkları biriktiriyorlar. Bu merkeziyetsiz varlıklar basit bir şekilde kopyalanamaz, risk ve getiri yapıları geleneksel büyük varlık sınıflarından temelde farklıdır. Bilgi teorisi açısından, bu merkeziyetsiz varlıklar belirsizliği ortadan kaldırma konusunda daha belirgin bir performans sergilemektedir.

Bitcoin fiyatı oldukça dalgalı olmasına rağmen, madencilik verileri ve işlem verileri tamamen açıktır; bu özellik, belirsizliğini geleneksel kredi varlıkları veya halka açık şirket hisse senetlerinden çok daha düşük hale getirir. Onu geleneksel bir bakış açısıyla değerlendiremeyiz. İkincil piyasa devreye girdiğinde, bazı kurumların büyük alımları fiyatın sert dalgalanmasına neden olabilir, ancak madencilerin madencilik dağılımı oyun teorisinin merkezinde yine de nispeten stabil ve öngörülebilirdir; herhangi bir veri değişikliği anında öğrenilebilir.

Karşılaştırıldığında, geleneksel hak sınıfı varlıklar arasında, şirket içi olaylar genellikle piyasalarda kamuya açık değildir. Bitcoin'in menkul kıymet olup olmadığı, temettü verip vermeyeceği gibi sorular, aslında hukuki özne belirlemesiyle ilgili karmaşık meseleleri kapsamaktadır. Menkul kıymet katılımcılarının alımını kısıtlamanın başlıca nedeni, iç bilgi kullanarak avantaj sağlama olasılığının bulunmasıdır. Ancak gerçekten dağıtılmış bir yapıya ulaşıldığında, bunun menkul kıymet sınıfı varlık olarak tanınması zorlaşır.

Dikkate değer olan, Bitcoin'in ticaret platformlarında fiat para ile değiştirilme sürecinin karmaşıklığının, Bitcoin'in kendisinin oyun mekanizmasını aştığıdır. Başlangıçta tasarım bu şekilde değildi, zincir üzerinde kapalı bir döngü oluşturulması ve zincir üzerindeki varlıklara geleneksel finans hizmetlerine benzer hizmetler sunulması hedefleniyordu. Ancak uygulama sürecinde birçok sorunla karşılaşıldı, bunların en kritik olanı kopyalama sorununu nasıl çözeceğimizdir. Sadece bir sözleşme yazmak yeterli değildir, bu sözleşmeyi tamamen merkeziyetsiz bir şekilde finansal hizmetler sunacak şekilde sağlamak, gerçekleştirme şekli ve avantajları nerede, ayrıca değer yaratmanın, yakalamanın ve birikimin nasıl sağlanacağı gibi sorular acilen çözülmesi gereken sorunlardır. Sonuç olarak, merkeziyetsiz ticaret platformlarının değer birikimini etkili bir şekilde sağlaması zor olduğu bulunmuştur.

Blok Zinciri basit bir lineer hizmet sistemi değildir, otomatik iletişim gibi işlevlerden yoksundur. Zincir üzerindeki hizmetler nihayetinde merkeziyetsiz finans (DeFi) hizmetlerine odaklanmaktadır, ancak değer yakalama ve rekabet etme yöntemleri gibi konuların erken aşamada ele alınması gerekirdi.