Şu anki hayatım iki tarafta koşmakla geçiyor, iş yerim evimden yaklaşık 45 km uzaklıkta, her gün tek yönlü yolculuk süresi bir saat, iş yerimin yanında bir daire kiraladım, iş günlerinde eşim ve çocuklarım benimle birlikte, haftasonları kendi evime dönüyorum, aslında herkesin birbiriyle etkileşim şekli farklı, benim ve eşimle çocuklarımın olan etkileşimimiz bir arada olmak, nadiren eve dönmediğim ya da onlarla birlikte olmadığım oluyor, nereye gidersem gideyim hep birlikteyiz, her zaman böyle bir etkileşim içinde olduk, sanki eşim yanımdayken daha güvende hissediyorum, yalnız başıma olduğumda ise boş bir şeyler yapıyormuşum gibi hissediyorum.
Anne ve babam evde buğday toplamak ve mısır ekmek için geri döndü. Eski evimdeki altı ve yedi aylarla ilgili anılarım yaz hasadıyla dolu. Küçükken buğdayı elle biçmek zorundaydık ve tarlada her zaman temizlenmemiş buğday kalırdı. Okula gittiğimde, her zaman bir yılan derisi çantası taşırdım. Anne ve babam, "Okuldan çıkınca tarlaya gidip buğday toplayın" derlerdi. Topladığımız buğdayları daha sonra satıp sizlere para vereceğiz derlerdi. Çok fazla toplamadım ama gerçekten hiç para görmedim. O zamanlar bir torba toplayıp çok para kazanmayı hayal ederdim, böylece harcayacak param olurdu ama bir kez bile bunu başaramadım.
Erken sayılmaz, bugün biraz geç kalktım, son zamanlarda hep yorgun hissediyorum, nedenini bilmiyorum ama gerçekten insan ne kadar tembel olursa o kadar tembelleşiyor, bu yüzden iyi bir şekilde spor yapmamız gerekiyor. Dün akşam oğlumla uzun bir koşuya çıktık, çok terledim, oldukça iyi, devam et, dayan, hayat böyle, şükretmek mutluluğu getirir, devam et.
View Original
The content is for reference only, not a solicitation or offer. No investment, tax, or legal advice provided. See Disclaimer for more risks disclosure.
【Yaşam Defteri】
Şu anki hayatım iki tarafta koşmakla geçiyor, iş yerim evimden yaklaşık 45 km uzaklıkta, her gün tek yönlü yolculuk süresi bir saat, iş yerimin yanında bir daire kiraladım, iş günlerinde eşim ve çocuklarım benimle birlikte, haftasonları kendi evime dönüyorum, aslında herkesin birbiriyle etkileşim şekli farklı, benim ve eşimle çocuklarımın olan etkileşimimiz bir arada olmak, nadiren eve dönmediğim ya da onlarla birlikte olmadığım oluyor, nereye gidersem gideyim hep birlikteyiz, her zaman böyle bir etkileşim içinde olduk, sanki eşim yanımdayken daha güvende hissediyorum, yalnız başıma olduğumda ise boş bir şeyler yapıyormuşum gibi hissediyorum.
Anne ve babam evde buğday toplamak ve mısır ekmek için geri döndü. Eski evimdeki altı ve yedi aylarla ilgili anılarım yaz hasadıyla dolu. Küçükken buğdayı elle biçmek zorundaydık ve tarlada her zaman temizlenmemiş buğday kalırdı. Okula gittiğimde, her zaman bir yılan derisi çantası taşırdım. Anne ve babam, "Okuldan çıkınca tarlaya gidip buğday toplayın" derlerdi. Topladığımız buğdayları daha sonra satıp sizlere para vereceğiz derlerdi. Çok fazla toplamadım ama gerçekten hiç para görmedim. O zamanlar bir torba toplayıp çok para kazanmayı hayal ederdim, böylece harcayacak param olurdu ama bir kez bile bunu başaramadım.
Erken sayılmaz, bugün biraz geç kalktım, son zamanlarda hep yorgun hissediyorum, nedenini bilmiyorum ama gerçekten insan ne kadar tembel olursa o kadar tembelleşiyor, bu yüzden iyi bir şekilde spor yapmamız gerekiyor. Dün akşam oğlumla uzun bir koşuya çıktık, çok terledim, oldukça iyi, devam et, dayan, hayat böyle, şükretmek mutluluğu getirir, devam et.