Boy's Club viral bir kültürel fenomen haline gelmeden önce — Pepe, Brett, Andy ve Wolf gibi ikonlar doğururken — orada Frank vardı. Bir meme değil. Bir token değil. Ama sanatçı Jim Woodring tarafından yaratılmış surreal, kelimesiz bir çizgi roman karakteri. Woodring'in eserlerine aşina olanlar için, Frank sadece görsel absürtlüğü temsil etmez — o, mantık, dil veya beklentiyle bağlı olmayan tuhaf, rüya benzeri bir evrene açılan bir kapıdır. Ve Boy's Club'un yaratıcısı için, Frank her şeyin ateşini yakan kıvılcımdı.
Pepe'nin Ardındaki Sürreal İlham
“Gerçekten bu Frank adında bir çizgi roman karakterine derinlemesine dalmıştım,” diyor yaratıcı. “Frank benim için sadece bir karakter değildi; sessiz, gerçeküstü bir varlık içinde sarılı bir evren gibiydi.”
Geleneksel comic kahramanlarının aksine, Frank diyalogsuz var oldu, tuhaf varlıklar ve psikolojik sembollerle dolu değişen bir manzarayı aştı. Daha sonra Boy's Club'ın karakterlerinin tasarımı ve kişiliğine yönlendirilecek bu yapılandırılmamış ve akışkan enerji, yaratıcısına hiçbir şeyin mantıklı olmak zorunda olmadığı ve bunun amacın kendisi olduğu bir dünya inşa etme planı verdi. Frank'in sınırsız, saçma cazibesi yaratıcıya böyle bir dünya inşa etme mavi baskısını sağladı.
"Onun formunda, enerjisinde benimle kalan bir şey vardı. Garip, absürt, bir tür rüya gibi, tam da kendi çalışmalarımda getirmek istediğim enerji türü."
Pepe ve ekibi Frank'a görünüm olarak değil, ruh olarak benzetildi. Frank gibi, her çizimle özgürce evrim geçirdiler, kurallardan veya mantıktan bağımsız. Bu görsel özgürlük, Çocuklar Kulübü kimliğinin merkezi haline geldi: garip, değişken ve canlı.
"Frank, aslında prototip gibiydi. Kelime anlamında değil, ama ruhsal olarak. Frank olmadan, Pepe'nin asla böyle görünmesini düşünmüyorum. Frank gerçekten kıvılcımı yaktı."
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Frank: Bir Meme Hareketinin Sessiz İlham Kaynağı
Boy's Club viral bir kültürel fenomen haline gelmeden önce — Pepe, Brett, Andy ve Wolf gibi ikonlar doğururken — orada Frank vardı. Bir meme değil. Bir token değil. Ama sanatçı Jim Woodring tarafından yaratılmış surreal, kelimesiz bir çizgi roman karakteri. Woodring'in eserlerine aşina olanlar için, Frank sadece görsel absürtlüğü temsil etmez — o, mantık, dil veya beklentiyle bağlı olmayan tuhaf, rüya benzeri bir evrene açılan bir kapıdır. Ve Boy's Club'un yaratıcısı için, Frank her şeyin ateşini yakan kıvılcımdı.
Pepe'nin Ardındaki Sürreal İlham
“Gerçekten bu Frank adında bir çizgi roman karakterine derinlemesine dalmıştım,” diyor yaratıcı. “Frank benim için sadece bir karakter değildi; sessiz, gerçeküstü bir varlık içinde sarılı bir evren gibiydi.”
Geleneksel comic kahramanlarının aksine, Frank diyalogsuz var oldu, tuhaf varlıklar ve psikolojik sembollerle dolu değişen bir manzarayı aştı. Daha sonra Boy's Club'ın karakterlerinin tasarımı ve kişiliğine yönlendirilecek bu yapılandırılmamış ve akışkan enerji, yaratıcısına hiçbir şeyin mantıklı olmak zorunda olmadığı ve bunun amacın kendisi olduğu bir dünya inşa etme planı verdi. Frank'in sınırsız, saçma cazibesi yaratıcıya böyle bir dünya inşa etme mavi baskısını sağladı. "Onun formunda, enerjisinde benimle kalan bir şey vardı. Garip, absürt, bir tür rüya gibi, tam da kendi çalışmalarımda getirmek istediğim enerji türü."
Pepe ve ekibi Frank'a görünüm olarak değil, ruh olarak benzetildi. Frank gibi, her çizimle özgürce evrim geçirdiler, kurallardan veya mantıktan bağımsız. Bu görsel özgürlük, Çocuklar Kulübü kimliğinin merkezi haline geldi: garip, değişken ve canlı.
"Frank, aslında prototip gibiydi. Kelime anlamında değil, ama ruhsal olarak. Frank olmadan, Pepe'nin asla böyle görünmesini düşünmüyorum. Frank gerçekten kıvılcımı yaktı."